Zasady projektowania procesu pracy człowieka: treść pracy – zbiór zadań przeznaczonych do wykonania przez określony system człowiek-obiekt techniczny, w określonym czasie i w określony sposób; rozróżnia się: treść pracy systemu, treść pracy operatora, treść pracy pracownika serwisu, treść pracy obiektu technicznego; na treść pracy składają się: wymagania ogólne z punktu widzenia pracownika, zalecane zadania człowieka, zadania zalecane do wykonania przez człowieka,zadania zalecane do wykonania przez maszynę; metoda pracy – sposób postępowania stosowany świadomie, konsekwentnie i systematycznie przez człowieka wykonującego powierzone mu zadania; funkcje i cechy elementów wyposażenia technologicznego, rozumianych jako wszystkie środki techniczne, które człowiek używa do wykonania zadania podczas pracy i są one do celu niezbędne. Dane dotyczące fizjologii, biomechaniki ruchów i procesów intelektualnych: obciążenie fizyczne wynikające z wykonywania pracy: dynamiczne obciążenie mięśni (spowodowane koniecznością pokonywania oporów zewnętrznych z równoczesnym wykonywaniem ruchu), statyczne obciążenie mięśni (powstające na skutek wysiłku mięśniowego wykonywanego w warunkach bezruchu), obciążenie monotypowe (efekt obciążania ciągle tych samych, nielicznych grup mięśni, w taki sam sposób); E. R. Tischauer sformułował piętnaście zasad racjonalnego wykonywania ruchów i wysiłków, które podzielił na trzy kategorie: zasady związane z pozycją przy pracy, zależności związane z funkcjonowaniem systemu człowiek-wyposażenie techniczne i zależności wynikające z kinematyki ciała; obciążenie psychiczne wynikające z wykonywania pracy – na wielkość obciążenia psychicznego składa się wysiłek psychiczny związany z pracą oraz towarzysząca jej monotonia; kształtowanie wielkości wysiłku psychicznego, jaki będzie udziałem pracowników zatrudnionych na projektowanych stanowiskach pracy, opiera się na następujących zasadach ogólnych: zasady dotyczące odbioru informacji, zasady dotyczące podejmowania decyzji, zasady dotyczące wykonywania czynności. Optymalizacja obciążeń człowieka: - zalecenia mające na celu optymalizację obciążeń fizycznych człowieka; - zalecenia mające na celu optymalizację obciążeń psychicznych. Jeden z rynków funkcjonujących w gospodarce obok takich rynków, jak np. rynek produktów, rynek kapitałowy, rynek ziemi, czy też rynek pieniężny. Podobnie jak na innych rynkach, również na rynku pracy występują nabywcy i sprzedawcy, dokonują się akty wymiany oraz są ustalane ceny i rozmiary przeprowadzanych transakcji. Nabywcami na rynku pracy są pracodawcy, natomiast sprzedawcami − pracownicy. To właśnie pracownicy oferują na rynku pracy swoje usługi pracy czy też usługi siły roboczej, na które zgłaszają zapotrzebowanie pracodawcy. Można powiedzieć, że pracodawcy zgłaszają popyt na pracę (oferują miejsca pracy), zaś pracownicy decydują o podaży pracy. W rezultacie konfrontacji popytu na pracę i podaży pracy ustala się jej cena, czyli w tym przypadku płaca. Rynek pracy jest ogólnie definiowany jako ogół zależnych od instytucji form i procesów najmu pracowników oraz uwarunkowań negocjacyjnych w stosunku do warunków pracy i płacy. Głównymi funkcjami rynku pracy są alokacja i realokacja zasobów ludzkich, zapewniające w długim okresie równowagę między podażą i popytem na pracę.